நேசிக்காமல் இருப்பது என்பது ஒரு துரதிர்ஷ்டம். இன்று நாம் எல்லோரும் இந்த துரதிர்ஷ்டத்துக்கு இரையாகிக் கொண்டி ருக்கிறோம் என்று 1950-ல் எழுதிய ஆல்பெர் காம்யு தனது இலக்கிய படைப்புகளுக்காக நோபல் பரிசு பெற்ற வுடன், தனது ஆரம்ப பள்ளியின் ஆசிரியர் மான்சியர் ஜெர்மைன் அவர்களுக்கு 19 ஆம் தேதி நவம்பர் மாதம் 1957 ஆம் ஆண்டு எழுதிய மடல் இது..
“என் இதயத்தின் அடிப்பகுதியில் இருந்து உங்களிடம் பேசுவதற்கு முன், இந்த நாட்களில் என்னைச் சுற்றியுள்ள சலசலப்பைக் கொஞ்சம் குறைக்கிறேன். நான் தேடாத அல்லது கோராத மிகப் பெரிய கௌரவம் இப்போதுதான் எனக்குக் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.
ஆனால் அந்தச் செய்தியைக் கேட்டதும் அம்மாவுக்குப் பிறகு என் முதல் எண்ணம், உங்களை பற்றியது. நீங்கள் இல்லாமல், இந்த ஏழைக் குழந்தைக்கு நீங்கள் காட்டிய பாசம் இல்லாமல், உங்கள் போதனை இல்லாமல், இவை எதுவும் நடந்திருக்காது.
இந்த மாதிரியான மரியாதையை நான் அதிகம் பெற்ற தில்லை. ஆனால் குறைந்த பட்சம் நீங்கள் என்ன செய்தீர்கள், இன்னும் எனக்காக இருக்கிறீர்கள் என்பதை உங்களுக்குச் சொல்லவும், உங்கள் முயற்சிகள், உங்கள் உழைப்பு மற்றும் நீங்கள் அதில் செலுத்தும் தாராள மனது இன்னும் உங்கள் சிறிய பள்ளி.
#இங்கிலாந்திலிருந்து சங்கர் #
