திரையுலக சிறந்த ஆளுமைகளைக் கொண்டு, பெரிய பேனர்கள் என்கிற பெயருடன் மட்டுமே படம் எடுத்தால், அது ஒரு பிரமாதமான படமாக இருந்து விடாது. பார்வையாளர்களை ஆர்வத்துடன் ஈர்க்கக்கூடிய வலுவான கதை மற்றும் திரைக்கதை இல்லாமல் பலவீனமான கதையுடன் கூடிய யூகிக்கக்கூடிய கதைக்களம் கொண்ட இந்த படைப்பு ஒரு பழைய பாட்டிலில் உள்ள பழைய மது. மாறாக மணிரத்னத்தின் முந்தைய படைப்புகளின் காட்சிகளில் இருந்து எடுக்கப்பட்ட காக்டெய்ல்.
தக் லைஃப் ஒரு மோசமான படம் அல்ல. இருப்பினும், இது இந்திய சினிமாவின் இரண்டு ஜாம்பவான்களை, குறிப்பிட்ட கால இடைவெளிக்கு பிறகு மீண்டும் இணைக்கும் படம். ஒரு சினிமா ரசிகனாக ஒவ்வொரு வரும், அவர்களின் கடந்த கால படைப்புகளைக் கருத்தில் கொண்டு, அசாதாரணமான ஒன்றை எதிர்பார்த்தபடி தான் திரையரங்கில் நுழைவோம். அந்த எதிர்பார்ப்பு தவிடு பொடியாகிறது.
தக் லைஃப் ஒரு மசாலா படம் என்கிற வரையறைக்குள் தன்னை நிலை நிறுத்திக் கொள்ள, வழக்கமாக வடிவமைக்கப்பட்ட பொறிகளில் விழுந்து தன்னை அற்புதமான ஒன்றாக உயர்த்திக் கொள்ள முயன்று,
துரதிருஷ்டவசமாக தோற்றுப்போய் இருக்கிறது என்பேன்.
ஒரு கேங்ஸ்டர் வகை சினிமாக்களில் உள்ள உள் மோதல்களை ஒரு சுவாரஸ்யமான குறிப்புகளை கொண்டு, கதாபாத்திரங்களை நன்றாக நிறுவி, சக்திவாய்ந்த அத்தியாயங்களை எழுத வேண்டும். அதை நாயகனின் எழுதிய மணி, தக் லைஃபில் தவற விட்டிருக்கிறார். அவர் கடந்த காலங்களில் நிறைய கிளாசிக் படங்கள், வெற்றிப்படங்கள், சில தோல்விப் படங்களை வழங்கியுள்ளார்.
நன்றாக எழுதப்பட்ட கதாபாத்திரங்கள், அவற்றில் பல உணர்ச்சி பூர்வமானவை என்பது தான் மணிரத்னம் திரைப்படத்தின் அடையாளங்கள். கடந்த காலத்தில் அவரது தோல்விப் படங்கள் கூட வலுவான கதாபாத்திரங்களை கொண்டிருந்தன. இந்த படத்தில் எந்த கதாபாத்திரங்களும் கண்ணியமாக தெரியவில்லை.
சிலம்பரசன் மற்றும் அசோக் செல்வன் போன்ற நல்ல நடிகர்கள் படம் முழுவதும் சரியாக காட்டப்படாத போது, எழுத்து எவ்வளவு மோசமாக இருக்கிறது என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ளலாம்.சிம்புவின் பாத்திரம் கூட திடீரென முடிவடையும் வரை மோசமாக எழுதப்பட்டுள்ளது.
தேவையில்லாத ஆணி என தெரிந்தே, த்ரிஷா என்கிற இந்திரா (ஆ)ணியை அடித்திருக்கிறார்கள்.நாயகன் கமல், நம் நாட்டு திரைத்துறையின் பொக்கிஷம். செத்து செத்து பிழைக்கும் விண்வெளி நாயகன் தான், இறுதி வரை திரைப்படத்தின் உயிர் நாடியாக இருக்கிறார். போட்ட வேடம் அனைத்தும் கனகச்சிதமாக கமல்ஹாசனுக்கு பொருந்துகிறது.
ஏ.ஆர்.ரஹ்மான் இன்னொரு ஏமாற்றமளிக்கும் படைப்பாளி. அருமையான ஆல்பத்தை வழங்கிய இவர், படத்தின் ரீ ரிக்கார்டிங்கில் கோட்டை விட்டு விட்டார். சமீபமாக எல்லா மொழி படங்களிலும் கூர்ந்து கவனிக்கப்படுகிற பின்னணி இசை, இந்த படத்தில் எந்த ஒரு தாக்கத்தை ஏற்படுத்தவில்லை.
ஒரு நாளைக்கு மூன்று முறை கேட்டு மகிழ்ந்த முத்த மழை பாடல், படத்தில் மிஸ்ஸிங். வெட்டி எறியப்பட வேண்டிய காட்சிகள் பல இருக்கும் போது, எதற்காக இந்த பாடலை இணைக்கவில்லை என தெரியவில்லை.
ஸ்ரீகர் பிரசாத்தின் எடிட்டிங் வேலையும் ஏமாற்றமளிக்கிறது. எடுக்கும் போதே உருப்படியாக எடுத்திருந்தால் எடிட்டரின் வேலை சுலபமாக இருந்திருக்கும்.எதை வெட்டுவது, எதை ஒட்டுவது என்பதில் பாவம் அவர் குழம்பி போயிருக்கிறார். படத்தின் ஒளிப்பதிவு படத்தின் முக்கிய சிறப்பம்சம். படத்தில் சில வசனங்கள் நன்றாக உள்ளன, டப்பிங்கின் தரமும் நன்றாக உள்ளது.
படம் முழுவதும் தயாரிப்பு மதிப்புகள் பிரமாண்டமாக உள்ளது. முதல் பாதி நன்றாக இருக்கிறது, இரண்டாம் பாதி இன்னும் இழுத்துச் செல்கிறது, இதனால் கதையின் ஓட்டம் நம் பொறுமையை சோதித்து சோர்வடைய செய்கிறது.
இறுதியாக..தக் லைஃப் திரைப்படம், நாயகனுக்கு முந்தைய கால ரசிகர்களுக்காக அல்லாமல், விக்ரமுக்கு பிந்தைய கால ரசிகர்களுக்காக வடிவமைக்கப்பட்டது போல தெரிகிறது. ஆனால் அந்த அணுகுமுறையில் இப்படியான பிழை நேரும் என படக்குழுவினர் நினைத்திருக்க மாட்டார்கள். சிறந்த காட்சித் தரத்தையும், வலுவான ஆரம்ப முன்மாதிரியையும் கொண்டிருந்தாலும், இது ஒரு யூகிக்கக்கூடிய கதைக்களம்.
கதைசொல்லலின் அடிப்படை கூறுகளான கதாபாத்திரம், உணர்ச்சி மற்றும் கதை உந்துதல் ஆகியவை இருக்கும் போது, மிகவும் எதிர்பார்க்கப்பட்ட கூட்டு முயற்சிகள் கூட எவ்வாறு தோல்வியடையும் என்பதற்கு இந்த படைப்பு ஒரு எடுத்துக்காட்டாக நிற்கிறது.
#இங்கிலாந்திலிருந்து சங்கர் 🎋#
